Rechters komen op voor vaders
NieuwNieuws.nl – J. Peters | 16-07-07 | 12:19 | Link | 12 reacties |
Hoge Britse rechters hebben een stevige waarschuwing gegeven aan
Rechters zullen er voortaan eerder voor kiezen om de kinderen bij de moeder vandaan te halen en de opvoeding van het kroost aan de vader toe te wijzen. Dit berichtte de Britse krant The Guardian vandaag.
De waarschuwing geeft een hardere lijn aan van de Britse justitie die in het verleden dit laatste middel nauwelijks inzette. Volgens de wet moeten rechters oordelen in het belang van de kinderen als de ouders zijn gescheiden. Meestal kiezen rechters ervoor dat kinderen beide ouders intensief blijven zien, maar sommige moeders negeren deze instructies volledig tot vaak grote frustratie van de vaders. Verscheidene organisaties in Groot-Brittannië komen op voor de rechten van
————————————-
Britse rechters draaien hoofdverblijfplaats van gescheiden kinderen om
bron: The Guardian – 16/07/07
Waarschuwing aan gescheiden moeders die het contact tussen kinderen en hun vaders frustreren of bemoeilijken.
De Britse Hogere rechters hebben een sterke waarschuwing aan gescheiden moeders gegeven, indien ze de gerechtelijke uitspraken naast zich neerleggen die het contactrecht tussen vader en de kinderen bepaalt. De moeders die de vaders en hun kinderen trachten te vervreemden door de gerechtelijke uitspraken te negeren, riskeren op die manier hun recht te verliezen om samen te wonen met hun kinderen.
In twee recente gevallen heeft het Hof van beroep vonnissen bevestigd waarbij de rechters het hoofdverblijf van de kinderen van de moeder naar de vader wisselden nadat de moeder het frequente en regelmatig contact tussen de kinderen en hun vader tegenhield.
In het recentste vonnis van vorige week beklemtoonden de drie rechters van het Hof van beroep het belang van “krachtig” handelen in die gevallen waarbij het contactrecht wordt genegeerd. Deze gevallen signaleren een hardere aanpak door de rechters, die in het verleden zelden deze laatste wanhopige optie gebruikten. De wet vereist dat rechters hun uitspraken in het belang van het kind nemen en zij werken op het principe dat het doorgaans in het belang van een kind is om na de scheiding een frequent en regelmatig contact te blijven onderhouden met hun beide ouders.
Wanneer een moeder krachtig weigert om het kind bij de vader te laten verblijven, terwijl hij hier wel om verzoekt, kan de rechter als enige oplossing van het geschil vinden dat het kind dan verder dient te wonen bij de vader.
Het recentste geval betreft een vijf jaar oud meisje, dat sinds de geboorte bij haar moeder gewoond heeft terwijl die de laatste vier jaar elk contact tussen vader en kind geweigerd had. Hierdoor is volgens het Hof de vader een virtuele vreemdeling voor het kind geworden. De rechter die oorspronkelijk het geval hoorde, gaf bevel dat het meisje bij haar vader moest gaan wonen, maar de moeder ging in hoger beroep.
Het Hof oordeelde, binnen de zes dagen na het originele vonnis en verwierp het beroep van de moeder en zond het geval terug naar de eerste rechter met bevel tot therapeutische behandeling van de moeder en het meisje.
Het geval komt drie weken na een gelijkaardige uitspraak van het Hof van beroep die het beroep van een moeder verwierp tegen een besluit dat haar acht jaar oude zoon voortaan moet verder wonen bij zijn vader. Het paar was nooit gehuwd.
De rechters stelden dat de moeder een zeer vijandige houding had tegenover het contact tussen de zoon en de vader. De moeder moeide zich met het contact dat ze ook voor een lange periode frustreerde. De jongen wilde bij zijn moeder verder blijven wonen en de rechter die de originele uitspraak maakte, vond haar een goede moeder, maar zei dat haar gedrag omtrent het contact met haar vroegere partner met zijn zoon “verschrikkelijk” was.
Een prestatiebeoordeling suggereerde dat zij aan een persoonlijkheidsstoornis leed, en dat het geschil van de ouders uiteindelijk zou leiden tot psychologische problemen voor de jongen.
Het bleek dat zij geen inzicht in haar gedrag had en niet in staat was om dat te veranderen. De zelfstandige sociale hulpverlener die aangesteld was om een aanbevelingen te doen, besloot dat de jongen bij zijn vader zou moeten gaan wonen. De bemoeienis met de contactrechten tussen vader en zoon maakte dat de moeder als ouder niet bekwaam genoeg was, hoewel ze een “uitstekende” verhouding met haar zoon had.
Dank aan het Familyrights4Europe Forum, en aan Family4Justice België en Goudi voor de vertaling in het Nederlands