511. NOVA over de onbeschermde positie van vaders* en hun kinderen in de familierechtspraak: ‘Gescheiden vaders in opstand’

Get Microsoft Silverlight Bekijk de video in andere formaten.
Gescheiden vaders in opstand (Zie vanaf 23:50 min. in bovenstaande video van de uitzending). “Gescheiden vaders die hun kind niet mogen zien na een echtscheiding, hebben een nieuw dwangmiddel in handen: ze eisen het ouderlijk gezag bij de rechtbank op.” kopt NOVA in deze uitzending van Camelia Buys en Mieke Kwant.(Nova, actualiteitenprogramma van NPS, VARA en NOS. Presentatie: Clairy Polak. Datum uitzending: 11-06-2010 22:45)

Woord vooraf

Allereerst geweldig dat NOVA in haar uitzending van 11 juni op Nederland 2 opnieuw aandacht heeft besteed aan de enorme problemen van vaders* en hun kinderen in het familierecht om na een scheiding met elkaar in contact te kunnen blijven. NOVA, bedankt.

Als uit deze uitzending een ding opnieuw duidelijk is geworden, dan is het wel de onbeschermde en treurig stemmende positie van vaders* en hun kinderen in het Nederlandse familierecht bij een scheiding. Vaders* blijken momenteel nergens terecht te kunnen als de door een familierechter beschikte ouderschap- of omgangsregeling met de kinderen na een scheiding door de moeder* niet wordt nagekomen en eenzijdig verbroken wordt. Aan kwaadwillende moeders* die de kinderen tegen hun vader* opstoken en/of geheel van hun vader weg houden, wordt in het Nederlandse familierecht geen strobreed in de weg gelegd blijkt ook uit deze uitzending van NOVA weer klip en klaar. In tegendeel. Al dan niet bedoeld, kunnen zij – vaak met de hulp van familierechters, familierechtadvocaten en de adviserende kinderbescherming – ongestoord en vrijelijk hun gang gaan.

Het gaat hier voor kinderen en vaders om een niet gering probleem. Want als direct gevolg van de door NOVA in beeld gebrachte praktijken in het familierecht groeit ca. 17% (ca. een half miljoen kinderen) van alle Nederlandse kinderen momenteel geheel vaderloos* op. En nog eens ca. 17% van alle Nederlandse kinderen groeit met een door het familierecht tot weekeinde-vader gemarginaliseerde vader* op. En dat treft nog eens ca. een half miljoen Nederlandse kinderen.

Een probleem waarbij de Nederlandse politiek het nu al tientallen jaren, sinds het ontstaan ervan met de nieuwe scheidingswetgeving in de zeventiger jaren van de vorige eeuw, lelijk heeft laat afweten en nog steeds niets doet.

De uitzending van Nova van 11 juni bracht opnieuw de ineffectiviteit en nutteloosheid in beeld van:
a. de zgn. ‘civiele gijzelingsbeschikkingen’, een al tientallen jaren oud en evenlang ineffectief gebleken familierechtelijk handhavingsmiddel tegen omgangsfrustrerende moeders;
b. met daarbovenop nu ook gestapeld de zgn. civiele ‘contraire gezagswijziging’ over de kinderen, een eveneens al jaren bestaand en nergens toe leidend handhavingsmiddel uit het familierecht.

Jammer is misschien wel dat NOVA er daarbij in haar uitzending niet aan is toegekomen, om een volledig beeld van de omvang van de onbeschermde relatie van kinderen met hun vaders* te schetsen en het geheel ontbreken, dan wel ineffectief zijn, van handhavingsmiddelen in het familierecht na scheiding.

Waar in Nederland tienduizenden gescheiden vaders bij het onderhouden van contact met hun kinderen na een scheiding steeds weer opnieuw voor een gesloten deur komen bij kwaadwillende en omgangsfrustrerende moeders,

Het lijkt allemaal alleen bedoeld om de aandacht af te leiden van:

a. de systematische sabotage door politie en justitie van de mogelijkheid voor vaders om tegen moeders strafrechterlijk aangifte te doen van onttrekking bij omgangsfrustratie in geval van gezamenlijk gezag (WvS, Art. 279), waar politie en justitie juist met Amber Alerts en vliegende trom en gillende sirenes uitrukken als moeders van dit misdrijf aangifte doen tegen vaders. De Nederlandse politie en justitie weigeren systematisch om tegen vrouwelijke criminelen en criminele gescheiden moeders op te treden, maar willen alleen in actie komen als ze achter een vader aan kunnen gaan. Dat heet gender racisme en een gender discriminerende Nederlandse overheid.

b. de mogelijkheid voor de familierechter om ‘contraire zorg- of hoofdverblijfplaatswijziging’ op te leggen i.p.v. de gebakken lucht van de ‘contraire gezagswijziging’ waarover Nova nu weer ‘kletst en klatert’.

Want zowel die ‘civiele gijzelingsbeschikkingen’ als de ‘contraire gezagswijzigingen’ waar Nova het vanavond over heeft, zijn voor vaders, die hun kinderen niet te zien krijgen door toedoen van omgangsfrustrerende moeders, beiden gebakken lucht en leveren vaders en hun kinderen na een scheiding weinig anders op dan eindeloze en zeer kostbare familierechtelijke procedures (moeder procedeert daarentegen gratis met een toevoeging van de Raad voor de Rechtsbijstand, noch zo’n gender racistische Nederlandse instantie).

Toch wordt over deze nutteloze middelen door NOVA nu al weer voor de tweede keer veel ophef en koude drukte gemaakt alsof het novums zijn.

Ik kreeg echter als gescheiden vader zelf al in 1996 – en eveneens na drie jaar nutteloze procedures en omgangsfrustratie door de moeder – zo’n rottige ‘civiele gijzelingsbeschikking’ van de ‘familierechter’  toegewezen en het hielp geen zier.

En die contraire gezagswijziging wordt nu ook al weer enkele jaren nu en dan eens uitgesproken. Maar veel te sporadisch, niet systematisch en pas na jaren procederen als alle kwaad al geschied is.

NOVA als persberichtenschuiver van de omgangsverbrekende Nederlandse familierechtspraak!?

Ik vraag me daarom af waarom Nova hier plotseling nu zo’n drukte over maakt.

Moet de aandacht van vaders soms afgeleid worden van de sabotage door politie en justitie van de mogelijkheid om strafrechterlijk aangifte te doen van het misdrijf van onttrekking (Art. 279) bij omgangsfrustratie door moeders ?!

Kortom: Is NOVA hier eigenlijk niet gewoon de persberichtenschuiver van de Nederlandse familierechters, dat nutteloze neuspeuterende zwartjurkengilde, het ministerie van Justitie, het onwillige OM en de Raad voor de Kinderbescherming!? Al die duur betaalde zakkenvullers en nietsdoeners uit het Nederlandse familierecht die nu al tientallen jaren structureel honderdduizenden Nederlandse kinderen mishandelen door hen bij scheiding hun vaders en de achterliggende familie van vaderskant te ontnemen.

Je zou het langzamerhand toch werkelijk gaan denken.

Gescheiden vaders moeten weer gewoon hun geld komen wegsmijten aan die jarenlang durende nutteloze familierechtprocedures m.b.v. familierechtadvocaten, vindt het discriminerende gender racistische ‘zwartjurkengilde’ van de Nederlandse familierechtspraak, i.p.v. politie en justitie ‘lastig te vallen’ met aangiften van het gepleegde strafbare feit van onttrekking (art. 279) tegen omgangsfrustrerende moeders. ‘Kom maar weer terug bij ons in het familierecht en laat u bij ons weer slachtofferen’, roepen Camelia Buys en Mieke Kwant van Nova deze zwartjurken na.

Groet,
Peter Tromp
Vader Kennis Centrum

(*) Nadere toelichting bij het gebruik van de woorden ‘vaders’ en ‘moeders’ in deze tekst: Gesproken wordt in deze tekst gemakshalve weliswaar over de honderdduizenden Nederlandse scheidingskinderen die door toedoen van kwaadwillende moeders alle contact met hun vaders verliezen. Daarmee is niet gezegd dat dit alleen vaders overkomt. Het overkomt, zij het in een beperkter aantal gevallen (5-10%), namelijk ook moeders: Moeders die door toedoen van kwaadwillende vaders, welke van de rechter na scheiding het hoofdverblijf van de kinderen kregen toegewezen, alle contact met hun kinderen verliezen. Waar u in deze tekst vaders leest moet u dit daarom verstaan als zgn. ‘omgangsouders na een scheiding’, en waar u moeders leest moet u dit verstaan als zgn. ‘hoofdverblijfsouders na een scheiding’.

————————–

Gescheiden vaders in opstand

Bron: NOVA – Uitzending – Tags: dwaze vaders, echtscheiding, Camelea Buys, 11 juni 2010, kinderen – 11 juni 2010; 22:45 – 23:15 uur op Nederland 2

Gescheiden vaders die hun kind niet mogen zien, grijpen naar een nieuw dwangmiddel. Ze eisen het ouderlijk gezag op over het kind.

Dwangsommen
Hoewel het gezag veel méér inhoudt, gebruiken de vaders het alleen om de omgangsregeling uit te kunnen voeren. Zo ook Ferry Lelieveld. Hij vraagt het gezag over zijn dochter aan, als zijn ex-vrouw haar vier jaar lang niet meegeeft. Zij beschuldigt hem van mishandeling en seksueel misbruik van hun dochter. Als onderzoek de moeder in het ongelijk stelt, spreekt de rechter uit dat Ferry recht houdt op een omgangsregeling. Als zijn ex-vrouw ook na het opleggen van dwangsommen blijft weigeren hun dochter mee te geven, vraagt Ferry Lelieveld het ouderlijk gezag aan. Daarmee komt de omgang tussen vader en zijn dochter eindelijk op gang.

Gijzelen
Ook Peter Engberts ziet zijn zoon de afgelopen drie jaar niet. Net als bij Ferry beschuldigt ook de ex-vriendin van Peter hem van mishandeling van hun zoon. Maar de rechtbank geeft na onderzoek Peter het recht op een omgangsregeling. Als zijn ex-vriendin blijft weigeren hun zoon mee te geven, krijgt Engbert het recht van de rechtbank om haar te laten gijzelen – gevangen te laten nemen – elke keer als hij zijn zoon niet ziet. Zelfs dat helpt niet en dus vraagt Engbert het gezag over hun zoon aan.

NOVA vanavond over het laatste redmiddel van gescheiden vaders.

Meer Nova uitzendingen over dit onderwerp
Acties voor omgangsregeling succesvol?
Moeder voor strafrechter na negeren omgangsregeling
Gescheiden vaders eisen aandacht politici
De hoop van Fathers 4 Justice
Gescheiden vaders klagen onderzoeksbureau aan