79. Wie is hier nou eigenlijk de jeugdcrimineel :: De thuis- en vaderloze jeugd of de gezinsbrekende en ontvaderende Nederlandse overheid?

Jongeren uit eenoudergezinnen zijn zwaar oververtegenwoordigd in de statistieken over jeugdcriminaliteit.

Geen wonder, als je door de Nederlandse kinderbescherming, jeugdzorg en familierechtbanken van je vader en zijn kant van de familie wordt buitengesloten en afgesneden, dan moet je welhaast de straat op en daar komt dan weer rottigheid van. Jeugdcriminaliteit heeft dus veel zo niet alles met het gebroken gezinnen beleid van de Nederlandse overheid te maken. Het is er een rechtstreeks gevolg van.

Je kunt je dan ook de vraag stellen wie uiteindelijk verantwoordelijkheid draagt voor de rap stijgende jeugdcriminaliteit. Is dat de in de steek gelaten jeugd of de overheid die ervoor zorgt dat de jeugd thuis in de steek gelaten is. Ik persoonlijk ben zonder meer van mening dat het laatste het geval is.

Collega-buitengesloten vader Hans van Zuilen kwam in dit verband een interessant artikel tegen over een congres van hooggeleerde dames en heren over jeugdcriminaliteit.

De dames en heren waren erg bezorgd want wel een op de drie Nederlandse jongeren was inmiddels al jeugdcrimineel.

Het loopt op straat de spuigaten uit, overal jeugdcriminelen.

Je houdt je hart dan onmiddelijk vast, want zo’n congres gaat dan weer tot zgn. kordaat meer-van-hetzelfde-overheidsbeleid leiden “onder leiding van” de minister Rouvoet voor jeugd en gezin. In modern ‘multidisciplinair’ Nederland betekent dit dat er weer veel in zgn. ’teams’ overlegd en vergaderd gaat worden en dat daarbij – in het web dat de Nederlandse overheid voor haar burgers spint – de ketens en netwerken rond jongeren en ‘gezinnen’ (lees eenoudergezinnen) lokaal, provinciaal en nationaal tot achter de voordeur nagetrokken en nog verstikkender gesloten zullen gaan worden.

Uiteindelijk zullen daaruit god weet hoeveel kloeke convenanten, protocollen en resultaatafspraken voor de daguurtjes tussen 9 en 5 uur feestelijk geboren en ondertekend worden en, jawel, zullen kinderbescherming en jeugdzorg er, onder de bezielende begeleiding van weer een nieuwe regen aan persberichten van de Nederlandse MO-groep dat de wachtlijsten in de Jeugdzorg weer sterk aan het stijgen zijn en dat er weer nog meer geld bij moet – veel meer geld – en nu structureel en niet incidenteel, weer ettelijke tientallen zo niet honderden miljoenen en een projecttaak bij krijgen. Deze bemoeienis van jeugdzorg en kindergbescherming leidt op zijn beurt weer onvermijdelijk tot nog meer gezinsbrekend beleid en ……….ja ik hou maar op.

Bij vader Hans van Zuilen (zie foto) lokte dit alles het commentaar uit :: Norm en normaal :: In Nederland is heel weinig saai. Zie daarvoor zijn blog op :: http://zavoor.blogspot.com/2008/04/norm-en-normaal.html

De moeite waard en daar vindt je ook de link naar het artikel in NRC van 10 april 2008 over hoogleraar Loebers’ onderzoek “een op de drie kinderen crimineel”.

Groet,

Peter Tromp

Vaderkenniscentrum