Momenteel zijn mannen grotendeels afwezig in het gezondheidsbeleid als een groep die behoefte heeft aan genderspecifieke ondersteuning.
—————————————————————————————————–
Gezondheidsbeleid moet rekening houden met gender, inclusief mannen
The Lancet Global Health, Peter Baker, Natalie Leon, Christopher J Colvin, Derek M Griffith, Vol. 11, nr. 12, gepubliceerd: december 2023, Open Access
https://www.thelancet.com/journals/langlo/article/PIIS2214-109X(23)00428-X/fulltext
Gezondheidsbeleid dat geen rekening houdt met genderpatronen in de gezondheid, blijft inspanningen om de wereldwijde gezondheid en het welzijn te verbeteren ondermijnen.[1] Wanneer gezondheidsbeleid wel genderoverwegingen omvat, wordt gender bijna altijd gebruikt om te verwijzen naar vrouwen en de gezondheid van vrouwen. Meer vooruitgang op het gebied van de gezondheid van vrouwen is een cruciaal en onafgemaakt project, maar het concept van gender zou een allesomvattend perspectief moeten hebben om te begrijpen hoe gendernormen en -praktijken in de hele samenleving gezondheidsproblemen bepalen die genderresponsieve oplossingen vereisen die iedereen ten goede komen. Momenteel zijn mannen echter grotendeels afwezig in het gezondheidsbeleid als een groep die behoefte heeft aan genderspecifieke ondersteuning.
Er is duidelijk bewijs van onnodig slechte gezondheidsresultaten voor mannen. Mannen hebben in alle WHO-regio’s een grotere kans op vroegtijdig overlijden door niet-overdraagbare ziekten dan vrouwen.[2] Wereldwijd consumeren mannen bijna 4 keer meer pure alcohol dan vrouwen en gebruiken ze bijna 5 keer meer tabak. Sinds 2000 is er een snelle stijging van mannelijke obesitas en hypertensie komt vaker voor bij mannen in drie WHO-regio’s (de regio van de Amerika’s, de Europese regio en de regio van de westelijke Stille Oceaan). Wereldwijd zijn mannen en jongens verantwoordelijk voor respectievelijk 80%, 75% en 69% van de sterfgevallen als gevolg van moord, verkeersongevallen en zelfmoord. COVID-19 heeft een bijzonder zware tol geëist van mannen: ze hebben bijna 200 miljoen levensjaren verloren, 42% meer dan vrouwen.[2]
Hoewel sommige van deze verschillen mogelijk door biologie worden gevormd, zijn sociaal-culturele factoren (d.w.z. geslacht) in plaats van biologie de belangrijkste oorzaak van deze ongelijkheden (zoals ook het geval is bij veel gezondheidsproblemen waarbij vrouwen weer de grotere last dragen dan mannen). Mannen zijn systematisch verwaarloosd in termen van wereldwijd beleid en financiering, ondanks hun onevenredige morbiditeit en mortaliteitslasten bij een breed scala aan gendergerelateerde gezondheidsproblemen.[3] Wanneer er wel genderspecifieke aanbevelingen waren, was de doelgroep steevast vrouwen. Nationale gezondheidsbeleidsmaatregelen voor vrouwen zijn ingevoerd voor Engeland en Schotland, respectievelijk in augustus 2022 en augustus 2021, maar er zijn momenteel geen plannen om gelijkwaardig beleid voor mannen in te voeren. Een evaluatie van interventies, diensten en programma’s in Sub-Sahara Afrika vond dat de specifieke behoeften van mannen worden verwaarloosd en hun betrokkenheid bij gezondheidsdiensten niet wordt aangemoedigd, tenzij het doel is om de gezondheid van vrouwen te verbeteren, bijvoorbeeld met betrekking tot hiv of seksuele en reproductieve gezondheidskwesties.[4]
Een recent rapport van “Global Action on Men’s Health” besteedde bijzondere aandacht aan de manier waarop mannen worden behandeld in het wereldwijde kankerbeleid.[5] Kanker is wereldwijd bij mannen de tweede belangrijkste doodsoorzaak door niet-overdraagbare ziekten. De auteurs onderzochten 28 beleidsgerelateerde rapporten van de WHO, de EU en andere mondiale, regionale en nationale organisaties en ontdekten dat hoewel mannen veel hogere niveaus van kankerincidentie en -sterfte hebben dan vrouwen, [6] ze grotendeels ontbreken in het wereldwijde en regionale kankergerelateerde beleid. De meeste documenten bevatten helemaal geen naar geslacht uitgesplitste gegevens, en veel documenten die dat wel deden, gaven uitgesplitste informatie over slechts een paar uitkomsten en met weinig verdere interpretatie. Verwijzingen naar geslacht waren schaars en nog schaarser was de aandacht voor de specifieke genderdynamiek van mannen en kanker.
De uitkomsten van kanker voor mannen, en van veel andere ziekten, kunnen worden verbeterd door middel van gendergerichte interventies op het gebied van preventie, diagnose, behandeling en zorg. Er is nu steeds meer en robuust bewijs van wat werkt in de gezondheid van mannen.[7] In het geval van kanker adopteren steeds meer landen genderneutrale vaccinatie tegen humaan papillomavirus (HPV) om kanker bij beide geslachten te voorkomen (in de VS komt tot 40% van de HPV-gerelateerde kankers voor bij mannen).[8] Genderneutrale vaccinatie wordt eveneens aanbevolen in het Beating Cancer Plan van de EU. De EU heeft ook de introductie van prostaatkankerscreening voorgesteld en PRAISE-U gefinancierd, een project om vroege detectie en diagnose van prostaatkanker te stimuleren door middel van op maat gemaakte en op risico’s gebaseerde screening.
Verandering moet worden aangestuurd door beleid op internationaal, nationaal en lokaal niveau. Een essentiële volgende stap is dat mondiale gezondheidsorganisaties en financiers de gezondheidsbehoeften van mannen en jongens volledig erkennen en beleid ontwikkelen dat gender gebruikt als een conceptueel kader voor gezondheid dat voor iedereen geldt. Gezien de aandacht die wordt besteed aan de Duurzame Ontwikkelingsdoelen, is het nu tijd om actie te ondernemen en een genderperspectief te integreren dat mannen omvat. Deze actie zal niet alleen de gezondheid en het welzijn van mannen verbeteren omwille van zichzelf, maar ook bijdragen aan het bereiken van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen.
Hoewel de macht en privileges van mannen erkend en gemitigeerd moeten worden in het gezondheidsbeleid, dan geldt dat ook voor hun specifieke gendergerelateerde kwetsbaarheden en het potentieel dat bestaat om hun gezondheidsresultaten te verbeteren. Het gebruik van gender in het gezondheidsbeleid vereist geen nulsom-keuze tussen de binaire indeling van mannen en vrouwen. Wat nodig is, is een benadering van beleid, praktijk en onderzoek die volledig rekening houdt met alle aspecten van gender, evenals met hun interactie met andere kwesties van gelijkheid, zoals klasse, ras en seksualiteit.
PB ontvangt advieskosten voor zijn werk als directeur van Global Action on Men’s Health. Alle andere auteurs verklaren geen concurrerende belangen te hebben.
Copyright © 2023 The Author(s). Gepubliceerd door Elsevier Ltd. Dit is een Open Access-artikel onder de CC BY-NC-ND 4.0-licentie.
*Peter Baker, Natalie Leon, Christopher J Colvin, Derek M Griffith
Global Action on Men’s Health, London SE1 4YR, VK (PB, DMG); Health Systems Research Unit, South African Medical Research Council, Kaapstad, Zuid-Afrika (NL); Department of Epidemiology, School of Public Health, Brown University, Providence, RI, VS (NL); Department of Public Health Sciences, University of Virginia, Charlottesville, VA, VS (CJC); Center for Men’s Health Equity, Racial Justice Institute, Georgetown University, Washington, DC, VS (DMG)
Referenties
[1] Clark J, Horton R. A coming of age for gender in global health. Lancet 2019; 393: 2367–69. https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(19)30986-9/fulltext
[2] WHO. World Health Statistics 2023: monitoring health for the SDGs, sustainable development goals. Geneva: World Health Organization, 2023. https://cdn.who.int/media/docs/default-source/gho-documents/world-health-statistic-reports/2023/world-health-statistics-2023_20230519_.pdf
[3] Horton KC, White RG, Houben RMGJ. Systematic neglect of men as a key population in tuberculosis. Tuberculosis 2018; 113: 249–53. https://researchonline.lshtm.ac.uk/id/eprint/4649651/3/K.Horton_SystematicNeglectOfMen.pdf
[4] Beia T, Kielmann K, Diaconu K. Veranderende mannen of veranderende zorgsystemen? Een scoping review van interventies, diensten en programma’s gericht op de gezondheid van mannen in Sub-Sahara Afrika. Int J Equity Health 2021; 31: 87. https://www.researchgate.net/journal/International-Journal-for-Equity-in-Health-1475-9276/publication/350527158_Changing_men_or_changing_health_systems_A_scoping_review_of_interventions_services_and_programmes_targeting_men’s_health_in_sub-Saharan_Africa/links/60655907a6fdccad3f621531/Changing-men-or-changing-health-systems-A-scoping-review-of-interventions-services-and-programmes-targeting-mens-health-in-sub-Saharan-Africa.pdf
[5] Leon N, Colvin C. Vermist: de behandeling van mannen in het wereldwijde kankerbeleid. Londen: Global Action on Men’s Health, 2023. https://gamh.org/wp-content/uploads/2023/06/GAMH-Men-and-Cancer-Policy-Report.June-2023.Final_.HighRes.pdf
[6] Sung H, Ferlay J, Siegel RL, et al. Wereldwijde kankerstatistieken 2020: GLOBOCAN-schattingen van incidentie en mortaliteit wereldwijd voor 36 vormen van kanker in 185 landen. CA Cancer J Clin 2021; 71: 209–49. https://acsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.3322/caac.21660
[7] Baker P. Leveren van gezondheid van mannen: een gids voor beleidsmakers en dienstverleners. Londen: Global Action on Men’s Health, 2021. https://gamh.org/wp-content/uploads/2021/09/Delivering-Mens-Health-report.pdf
[8] Liao CI, Francoeur AA, Kapp DS, Caesar MAP, Huh WK, Chan JK. Trends in humaan papillomavirus-geassocieerde kankers, demografische kenmerken en vaccinaties in de VS, 2001–2017. JAMA Netw Open 2022; 5: e222530 https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2790165