Geef vaders de ruimte
Column door Renske Keizer in XTR – DE COMMERCIËLE BIJLAGE BIJ NRC – PAGINA 18 – ZATERDAG 6 SEPTEMBER 2014
Waar vaders lange tijd langs de spreekwoordelijke opvoedkundige zijlijn werden gezet, is nu steeds meer het besef gekomen dat zij in hun rol als opvoeders een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van hun kinderen. Hoewel het meeste onderzoek naar vaderschap uit Amerika en Engeland komt, tonen ook steeds meer Nederlandse wetenschappers deze positieve resultaten aan. Zo vertonen kinderen bijvoorbeeld minder probleemgedrag, rapporteren zij een hoger welbevinden en hebben ze betere schoolresultaten wanneer hun vader actief betrokken is bij de opvoeding.
Ondanks deze bevindingen, lijken we er in Nederland niet van doordrongen dat we de rol van vaders serieus moeten nemen. Ten eerste toont de Nederlandse overheid zich niet bereid grondig te investeren in vaderschapsverlof. Vaders in Nederland krijgen welgeteld twee dagen betaald verlof. Daarbovenop hebben zij sinds kort recht op nog drie dagen onbetaald verlof. Doordat vaders de drie extra dagen verlof zelf moeten betalen, geeft de Nederlandse overheid het signaal af dat vaders toch niet zo nodig of wenselijk zijn bij de opvoeding van hun kind. Politici en beleidsmakers, zet de standaard en faciliteer betrokken vaderschap.
Daarnaast komt er vanuit werkgevers ook geen stimulerend geluid. Onderzoek toont aan dat werkgevers mannen die in deeltijd werken zien als minder ambitieus en hen minder vaak promotie geven. Veel vaders ervaren weerstand of zelfs strijd wanneer zij aangeven in deeltijd te willen werken. Als gevolg hiervan zullen vaders met een tijdelijk contract nog een keer goed nadenken voordat ze hun wens kenbaar maken om gebruik te maken van verlofregelingen. Werkgevers, zie in dat een gelukkige vader een productievere werknemer is. Geef vaders een keuze in hoe zij hun werkweek indelen.
Naast de overheid en werkgevers, is er ook een taak weggelegd voor moeders. Veel vrouwen vinden het moeilijk om de zorg voor hun kinderen uit handen te geven, ook aan hun partner of ex-partner. In onderzoek wordt dit gedrag van moeders bestempeld als poortwachtergedrag. Moeders, accepteer dat vaders op hun eigen manier opvoeden en dat anders opvoeden niet per definitie slecht opvoeden is. Geef vaders de ruimte.
Met dit pleidooi voor een meer faciliterende omgeving waarin mannen hun rol als vader kunnen uitoefenen, wil ik geenszins impliceren dat er voor vaders zelf geen rol is weggelegd. Vaders dienen zich evengoed te realiseren dat het ouderschap betekent dat zijzelf de handen uit de mouwen moeten steken en concessies moeten doen. Maar dan moeten vaders hiertoe wel in staat worden gesteld.
POLITICI EN BELEIDSMAKERS, ZET DE STANDAARD EN FACILITEER BETROKKEN VADERSCHAP
Over de auteur
Prof. Dr. Renske Keizer (1983) is als bijzonder hoogleraar verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, waar zij de leerstoel ‘Pedagogiek, in het bijzonder de rol en pedagogische betekenis van vaderschap’ bekleedt. Daarnaast is zij als universitair hoofddocent Familiesociologie verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Zij richt zich in haar onderzoek op vaderschap, ouderschap in internationaal vergelijkend perspectief, en dynamiek in partnerrelaties. Keizer won meerdere prestigieuze prijzen, waaronder een NWO VENI beurs (2011). Voor een overzicht van haar wetenschappelijke publicaties, ziewww.eur.nl/fsw/sociologie/profielen.